علی مخلص و چاکر باباشه

سلام دوستای خوب و مهربونم حدود دو ماه ونیمه که از شما بی خبرم آخه مامانیم از وقتی اومده گرفتاره من که خیلی دلم براتون تنگ شده بود نمیدونم شما چی ؟

از اون یک ماهی بگم که مامانیم نبود یعنی از 19 شهریور 93 تا 22 مهر ،  همه  متوجه شدند که من چقدر پسر صبوری هستم . دست مامان بابایی و بابا جون و مریمی درد نکنه خیلی در نبود مامانیم مراقب من بودن. البته  مزاحم خاله ها و عمه ها و عمو  و دایی شدیم که از اونا هم خیلی ممنونم .

ولی وقتی مامانیم اومد ازش جدا نمیشدم حتی توی خونه  راه میرفت منم کنارش راه میرفتم  آخه فکر میکردم دوباره میخواد منو بزاره و بره . راستی یادم رفت بگم کلی سوغات برام آورد منم همش ازش تشکر میکردم .

این کلاه سرم  و شال گردنشو  ،رو هم مامان بابایی با کمک عمه جون  برای تولدم بافتن ببینید چقده خوشکله

عکس زیر  من  پلیس شدم از بس که من پلیسا رو دوست دارم هر وقت پلیس میبینم بلند میگم پولیس عمو جونم به من قول داد کلاهشو بده من چند لحظه ای روی سرم باشه